← بازگشت به وبلاگ
RUENPTDEIDVIITJAFAESARTRFRZHKOHI

راهنمای کامل تنظیم پروکسی در ویندوز و لینوکس ۲۰۲۵

<p>۱۹۵+ کشور</p>

📅۲۲ آبان ۱۴۰۴

در این مجموعه مقاله: راهنمای کامل تنظیم پروکسی سرورها در سیستم‌عامل‌های ویندوز ۱۰/۱۱ و لینوکس (اوبونتو، دبیان، سنت‌اواس). با تمام روش‌های پیکربندی آشنا خواهید شد — از رابط گرافیکی گرفته تا خط فرمان، رجیستری، متغیرهای محیطی، فایل‌های PAC و تنظیمات خودکار. این مطالب برای سال ۲۰۲۵ و با در نظر گرفتن آخرین به‌روزرسانی‌های سیستم‌عامل‌ها به‌روز شده‌اند.

🪟 مقدمه: چرا باید پروکسی را در ویندوز تنظیم کنیم

تنظیم پروکسی سرور در ویندوز مهارتی حیاتی برای کار در شبکه‌های سازمانی، دور زدن محدودیت‌های منطقه‌ای، حفظ حریم خصوصی و خودکارسازی وب اسکرپینگ است. در سال ۲۰۲۵، ویندوز روش‌های متعددی برای پیکربندی پروکسی ارائه می‌دهد، از رابط گرافیکی ساده گرفته تا ابزارهای قدرتمند خط فرمان.

سناریوهای اصلی استفاده از پروکسی در ویندوز

🏢 شبکه‌های سازمانی

بیشتر شرکت‌ها برای دسترسی به اینترنت، کنترل ترافیک و تضمین امنیت، استفاده از پروکسی سازمانی را الزامی می‌دانند.

🔒 حریم خصوصی

استفاده از پروکسی به پنهان کردن آدرس IP واقعی، محافظت از داده‌های شخصی و دور زدن محدودیت‌های منطقه‌ای کمک می‌کند.

⚙️ خودکارسازی

برای وب اسکرپینگ، تجزیه داده‌ها و تست خودکار، پروکسی‌ها برای چرخاندن IP و دور زدن محدودیت‌ها ضروری هستند.

🌍 موقعیت جغرافیایی

دسترسی به محتوا از کشورهای مختلف برای تست، نظارت بر قیمت‌ها و بررسی در دسترس بودن سرویس‌ها.

✅ آنچه در این بخش خواهید آموخت

  • تنظیم پروکسی از طریق رابط گرافیکی ویندوز ۱۰ و ۱۱
  • استفاده از کنترل پنل کلاسیک
  • کار با رجیستری ویندوز برای تنظیمات دقیق
  • خودکارسازی از طریق پاورشل و خط فرمان
  • تنظیم متغیرهای محیطی
  • پیکربندی پروکسی برای برنامه‌های خاص

🎨 تنظیم پروکسی در ویندوز ۱۱ از طریق رابط گرافیکی

ویندوز ۱۱ رابط تنظیمات به‌روزشده‌ای با ناوبری بهبودیافته ارائه می‌دهد. در سال ۲۰۲۵، این روش ساده‌ترین روش است و برای اکثر کاربران توصیه می‌شود.

دستورالعمل گام به گام

گام ۱: باز کردن تنظیمات

کلیدهای Windows + I را فشار دهید یا منوی استارت را باز کرده و آیکون چرخ‌دنده (تنظیمات) را انتخاب کنید.

💡 نکته: همچنین می‌توانید روی آیکون شبکه در نوار وظیفه راست کلیک کرده و "تنظیمات شبکه" را انتخاب کنید.

گام ۲: رفتن به تنظیمات پروکسی

در پنجره تنظیمات، موارد زیر را انتخاب کنید:

  1. شبکه و اینترنت (Network & Internet) در پنل سمت چپ
  2. به پایین پیمایش کرده و پروکسی (Proxy) را انتخاب کنید

گام ۳: انتخاب روش تنظیم

ویندوز ۱۱ سه روش برای تنظیم پروکسی ارائه می‌دهد:

🔄 تشخیص خودکار

به طور پیش‌فرض فعال است. ویندوز سعی می‌کند تنظیمات پروکسی را از طریق DHCP یا DNS به‌طور خودکار پیدا کند.

📜 استفاده از اسکریپت تنظیم

برای فایل‌های PAC (Proxy Auto-Config). آدرس اسکریپت پیکربندی را وارد کنید.

⚙️ تنظیم دستی

رایج‌ترین روش. آدرس IP و پورت سرور پروکسی را دستی وارد می‌کنید.

گام ۴: تنظیم دستی پروکسی

  1. در بخش "تنظیم دستی"، دکمه تنظیم (Setup) را کلیک کنید
  2. کلید "استفاده از پروکسی سرور" را فعال کنید
  3. آدرس IP یا نام دامنه سرور پروکسی را وارد کنید
  4. پورت (معمولاً ۸۰۸۰، ۳۱۲۸، ۸۰ یا موارد دیگر) را وارد کنید
  5. (اختیاری) آدرس‌هایی که نباید از پروکسی استفاده کنند را در فیلد مربوطه اضافه کنید
  6. روی ذخیره (Save) کلیک کنید
نمونه تنظیمات:
آدرس پروکسی سرور: 192.168.1.100
پورت: 8080

عدم استفاده از پروکسی برای:
localhost;127.0.0.1;*.local;192.168.*

⚠️ مهم: تنظیمات پروکسی در ویندوز ۱۱ به صورت سیستمی برای تمام برنامه‌هایی که از APIهای WinHTTP و WinINET استفاده می‌کنند، اعمال می‌شود. با این حال، برخی برنامه‌ها (مانند فایرفاکس) تنظیمات پروکسی مخصوص به خود را دارند.

🖥️ تنظیم پروکسی در ویندوز ۱۰

فرآیند تنظیم پروکسی در ویندوز ۱۰ بسیار شبیه به ویندوز ۱۱ است، اما با تفاوت‌های جزئی در رابط کاربری. این روش همچنان در سال ۲۰۲۵ برای میلیون‌ها کاربر فعال است.

دستورالعمل ویندوز ۱۰

روش ۱: از طریق تنظیمات ویندوز

  1. کلید Windows + I را برای باز کردن تنظیمات فشار دهید
  2. شبکه و اینترنت را انتخاب کنید
  3. در پنل سمت چپ، پروکسی سرور را انتخاب کنید
  4. در بخش "تنظیم دستی پروکسی"، گزینه "استفاده از پروکسی سرور" را فعال کنید
  5. آدرس و پورت را وارد کنید
  6. روی ذخیره کلیک کنید

تنظیم استثناها

برای اینکه برخی آدرس‌ها از پروکسی استفاده نکنند، آن‌ها را در فیلد استثناها اضافه کنید:

localhost;127.0.0.1;*.local;intranet.company.com

آدرس‌ها با نقطه ویرگول (;) از هم جدا می‌شوند. می‌توانید از کاراکتر جایگزین (*) استفاده کنید.

🎛️ کنترل پنل کلاسیک (تنظیمات اینترنت)

این روش قدیمی اما همچنان کاربردی است و تنظیمات پروکسی را از طریق پنجره "خصوصیات مرورگر" مدیریت می‌کند. این روش امکانات پیکربندی پیشرفته‌تری نسبت به رابط کاربری مدرن ویندوز فراهم می‌کند.

دسترسی به تنظیمات اینترنت

روش‌های باز کردن:

۱️⃣ از طریق دستور اجرا (Run)

کلیدهای Windows + R را فشار داده و تایپ کنید:

inetcpl.cpl
۲️⃣ از طریق کنترل پنل

کنترل پنل ← شبکه و اینترنت ← خصوصیات مرورگر

۳️⃣ از طریق اینترنت اکسپلورر

منو ← ابزارها ← خصوصیات مرورگر

تنظیم پروکسی

  1. به تب اتصالات (Connections) بروید
  2. دکمه تنظیمات شبکه (LAN settings) را کلیک کنید
  3. در بخش "پروکسی سرور"، تیک "استفاده از پروکسی سرور" را بزنید
  4. برای تنظیمات پیشرفته، دکمه پیشرفته (Advanced) را کلیک کنید

تنظیمات پیشرفته پروکسی

دکمه "پیشرفته" به شما امکان می‌دهد پروکسی‌های مختلفی را برای پروتکل‌های گوناگون تنظیم کنید:

پروتکل آدرس پروکسی پورت
HTTP 192.168.1.100 8080
Secure (HTTPS) 192.168.1.100 8443
FTP 192.168.1.100 2121
Socks 192.168.1.100 1080

✅ مزیت: می‌توانید برای انواع مختلف ترافیک، پروکسی‌های متفاوتی تنظیم کنید.

📝 تنظیم از طریق رجیستری ویندوز

رجیستری ویندوز ابزاری قدرتمند برای مدیریت مستقیم تنظیمات سیستم است. این روش برای کاربران باتجربه و خودکارسازی از طریق اسکریپت‌ها مناسب است.

⚠️ هشدار: ویرایش نادرست رجیستری می‌تواند عملکرد سیستم را مختل کند. قبل از اعمال تغییرات، از رجیستری نسخه پشتیبان تهیه کنید. فقط در صورتی از این روش استفاده کنید که بدانید چه کاری انجام می‌دهید.

کلیدهای رجیستری برای پروکسی

محل تنظیمات

HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings

پارامترهای اصلی

پارامتر نوع مقدار توضیحات
ProxyEnable DWORD 1 فعال کردن پروکسی (۰ = غیرفعال کردن)
ProxyServer String 192.168.1.100:8080 آدرس و پورت پروکسی
ProxyOverride String localhost;127.*;*.local استثناها (آدرس‌های بدون پروکسی)
AutoConfigURL String http://proxy/proxy.pac آدرس فایل PAC

نمونه فایل REG برای وارد کردن

Windows Registry Editor Version 5.00

[HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings]
"ProxyEnable"=dword:00000001
"ProxyServer"="192.168.1.100:8080"
"ProxyOverride"="localhost;127.0.0.1;*.local"

این متن را در فایلی با پسوند .reg ذخیره کرده و برای وارد کردن در رجیستری، روی آن دو بار کلیک کنید.

⚡ تنظیم از طریق پاورشل

پاورشل ابزاری مدرن و قدرتمند برای خودکارسازی تنظیمات ویندوز است. برای تنظیمات انبوه پروکسی روی چندین کامپیوتر یا خودکارسازی پیکربندی ایده‌آل است.

دستورات پاورشل برای مدیریت پروکسی

فعال کردن پروکسی

# تنظیم آدرس سرور پروکسی
Set-ItemProperty -Path "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings" `
  -Name ProxyServer -Value "192.168.1.100:8080"

# فعال کردن پروکسی
Set-ItemProperty -Path "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings" `
  -Name ProxyEnable -Value 1

# اعمال تغییرات (اعلان به سیستم)
$signature = @'
[DllImport("wininet.dll")]
public static extern bool InternetSetOption(int hInternet, int dwOption, int lpBuffer, int dwBufferLength);
'@
$type = Add-Type -MemberDefinition $signature -Name wininet -Namespace pinvoke -PassThru
$type::InternetSetOption(0, 39, 0, 0) | Out-Null

غیرفعال کردن پروکسی

# غیرفعال کردن پروکسی
Set-ItemProperty -Path "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings" `
  -Name ProxyEnable -Value 0

بررسی تنظیمات فعلی

# دریافت تمام تنظیمات پروکسی
Get-ItemProperty -Path "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings" | `
  Select-Object ProxyEnable, ProxyServer, ProxyOverride, AutoConfigURL

تابع آماده برای تنظیم پروکسی

function Set-Proxy {
  param(
    [Parameter(Mandatory=$true)]
    [string]$Server,
    [Parameter(Mandatory=$true)]
    [int]$Port,
    [string]$Override = "localhost;127.0.0.1;*.local"
  )

  $proxyString = "${Server}:${Port}"
  $regPath = "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings"

  Set-ItemProperty -Path $regPath -Name ProxyServer -Value $proxyString
  Set-ItemProperty -Path $regPath -Name ProxyEnable -Value 1
  Set-ItemProperty -Path $regPath -Name ProxyOverride -Value $Override

  Write-Host "پروکسی تنظیم شد: $proxyString" -ForegroundColor Green
}

# نحوه استفاده:
Set-Proxy -Server "192.168.1.100" -Port 8080

💻 تنظیم از طریق خط فرمان (netsh)

ابزار netsh (Network Shell) ابزار کلاسیک خط فرمان ویندوز برای مدیریت تنظیمات شبکه، از جمله پروکسی برای WinHTTP است.

دستورات netsh winhttp

تنظیم پروکسی

netsh winhttp set proxy proxy-server="192.168.1.100:8080" bypass-list="localhost;*.local"

وارد کردن تنظیمات از IE

netsh winhttp import proxy source=ie

تنظیمات پروکسی اینترنت اکسپلورر را در WinHTTP وارد می‌کند.

نمایش تنظیمات فعلی

netsh winhttp show proxy

بازنشانی تنظیمات پروکسی

netsh winhttp reset proxy

💡 نکته: دستورات netsh winhttp بر WinHTTP سیستمی که توسط Windows Update، پاورشل و بسیاری از برنامه‌های سیستمی استفاده می‌شود تأثیر می‌گذارند، اما بر تنظیمات Internet Explorer/Edge تأثیری ندارند.

🌐 متغیرهای محیطی در ویندوز

بسیاری از ابزارهای کنسولی و برنامه‌ها از متغیرهای محیطی برای تعیین سرور پروکسی استفاده می‌کنند. این موضوع به ویژه برای ابزارهایی مانند Python، Node.js، Git، curl و سایر ابزارهای توسعه مهم است.

متغیرهای محیطی استاندارد پروکسی

تنظیم از طریق خط فرمان (موقت)

set HTTP_PROXY=http://192.168.1.100:8080
set HTTPS_PROXY=http://192.168.1.100:8080
set NO_PROXY=localhost,127.0.0.1,.local

این متغیرها فقط در جلسه فعلی خط فرمان معتبر هستند.

تنظیم از طریق رابط گرافیکی (دائمی)

  1. "سیستم" (Windows + Pause) را باز کنید
  2. "تنظیمات پیشرفته سیستم" را کلیک کنید
  3. تب "پیشرفته" ← "متغیرهای محیطی"
  4. در بخش "متغیرهای کاربر"، روی "ایجاد" کلیک کنید
  5. متغیرهای HTTP_PROXY، HTTPS_PROXY را اضافه کنید

تنظیم از طریق پاورشل (دائمی)

[Environment]::SetEnvironmentVariable("HTTP_PROXY", "http://192.168.1.100:8080", "User")
[Environment]::SetEnvironmentVariable("HTTPS_PROXY", "http://192.168.1.100:8080", "User")
[Environment]::SetEnvironmentVariable("NO_PROXY", "localhost,127.0.0.1", "User")

فرمت با احراز هویت

set HTTP_PROXY=http://username:password@192.168.1.100:8080
set HTTPS_PROXY=http://username:password@192.168.1.100:8080

⚠️ کاراکترهای ویژه در رمز عبور باید با کدگذاری URL جایگزین شوند (@ → %40, : → %3A)

🎯 تنظیمات پروکسی برای برنامه‌های خاص

برخی برنامه‌ها از تنظیمات پروکسی سیستمی استفاده نمی‌کنند و نیاز به پیکربندی جداگانه دارند. محبوب‌ترین ابزارها را بررسی می‌کنیم.

🦊 فایرفاکس

فایرفاکس از تنظیمات پروکسی مخصوص به خود استفاده می‌کند:

  1. منو ← تنظیمات ← شبکه
  2. دکمه "پیکربندی"
  3. تنظیم دستی پروکسی
  4. آدرس و پورت را وارد کنید

📦 گیت

تنظیم پروکسی برای گیت:

git config --global http.proxy http://192.168.1.100:8080
git config --global https.proxy http://192.168.1.100:8080

🐍 پایتون pip

تنظیمات برای pip:

pip install package_name --proxy http://192.168.1.100:8080

📦 npm

تنظیمات برای npm:

npm config set proxy http://192.168.1.100:8080
npm config set https-proxy http://192.168.1.100:8080

🎁 ProxyCove — پروکسی‌های قابل اعتماد برای ویندوز: پشتیبانی از تمام روش‌های احراز هویت (لیست سفید IP و login:password)، کار با تمام برنامه‌ها، پشتیبانی فنی ۲۴/۷. ثبت‌نام کنید → و با کد تخفیف ARTHELLO مبلغ +$1.3 هدیه بگیرید.

ادامه دارد...

در بخش بعدی: تنظیم پروکسی در لینوکس (اوبونتو، دبیان، سنت‌اواس)، متغیرهای محیطی، تنظیمات apt/yum از طریق پروکسی

تنظیم پروکسی در لینوکس: اوبونتو، دبیان، سنت‌اواس — بخش ۲

در این بخش: راهنمای جامع تنظیم پروکسی سرور در توزیع‌های مختلف لینوکس — اوبونتو، دبیان، سنت‌اواس و RHEL. متغیرهای محیطی سیستمی، تنظیمات از طریق رابط گرافیکی، پیکربندی مدیران بسته apt و yum، و تنظیمات برای برنامه‌های خاص را بررسی خواهیم کرد. این مطالب برای سال ۲۰۲۵ به‌روز شده‌اند.

🐧 ویژگی‌های تنظیم پروکسی در لینوکس

برخلاف ویندوز، لینوکس یک مکان واحد و متمرکز برای تنظیم پروکسی ندارد. در عوض، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود: متغیرهای محیطی، فایل‌های پیکربندی، تنظیمات برنامه‌های مجزا و رابط‌های گرافیکی (در توزیع‌های دسکتاپ).

رویکردهای اصلی تنظیم پروکسی در لینوکس

🌐 متغیرهای محیطی

رایج‌ترین روش. متغیرهای http_proxy، https_proxy و no_proxy توسط اکثر ابزارهای کنسولی (مانند curl، wget، apt-get با تنظیمات صحیح) خوانده می‌شوند.

📝 فایل‌های پیکربندی

فایل‌هایی مانند /etc/environment، /etc/profile، ~/.bashrc برای تنظیمات سیستمی و کاربری.

📦 مدیران بسته

APT و YUM/DNF به طور خودکار متغیرهای محیطی را استفاده نمی‌کنند و نیاز به تنظیم جداگانه در فایل‌های پیکربندی خود دارند.

🎨 رابط گرافیکی

محیط‌های دسکتاپ مانند GNOME و KDE تنظیمات پروکسی را از طریق GUI ارائه می‌دهند (فقط در نسخه‌های دسکتاپ).

⚠️ نکات مهم

  • در لینوکس، استاندارد واحدی برای پروکسی وجود ندارد — هر برنامه ممکن است تنظیمات سیستمی را نادیده بگیرد
  • متغیرهای محیطی باید هم با حروف کوچک و هم با حروف بزرگ (HTTP_PROXY و http_proxy) تنظیم شوند تا سازگاری کامل داشته باشند
  • APT و YUM/DNF به طور خودکار متغیرهای محیطی را استفاده نمی‌کنند
  • برای نسخه‌های سرور (بدون GUI)، فقط از خط فرمان و فایل‌های پیکربندی استفاده کنید

🔧 متغیرهای محیطی (http_proxy, https_proxy)

متغیرهای محیطی استانداردترین روش برای تنظیم پروکسی در لینوکس برای برنامه‌های کنسولی هستند. اکثر ابزارهای کاربردی (curl، wget، و apt-get در صورت پیکربندی صحیح) این متغیرها را می‌خوانند.

متغیرهای محیطی استاندارد پروکسی

لیست متغیرهای اصلی

متغیر فرمت توضیحات
http_proxy http://proxy:8080 پروکسی برای ترافیک HTTP
https_proxy http://proxy:8080 پروکسی برای ترافیک HTTPS
ftp_proxy http://proxy:8080 پروکسی برای ترافیک FTP
no_proxy localhost,127.0.0.1,.local آدرس‌هایی که پروکسی نمی‌شوند (استثناها)
HTTP_PROXY http://proxy:8080 تکرار http_proxy (حروف بزرگ)
HTTPS_PROXY http://proxy:8080 تکرار https_proxy (حروف بزرگ)

تنظیم موقت (جلسه فعلی)

export http_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export https_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export ftp_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export no_proxy="localhost,127.0.0.1,*.local"

# تکرار با حروف بزرگ برای سازگاری
export HTTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export HTTPS_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export FTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export NO_PROXY="localhost,127.0.0.1,*.local"

این متغیرها فقط در جلسه ترمینال فعلی معتبر خواهند بود.

با احراز هویت

export http_proxy="http://username:password@192.168.1.100:8080"
export https_proxy="http://username:password@192.168.1.100:8080"

⚠️ اگر رمز عبور شامل کاراکترهای ویژه است، از کدگذاری URL استفاده کنید: @ → %40، : → %3A

بررسی متغیرهای تنظیم شده

# نمایش تمام متغیرهای پروکسی
env | grep -i proxy

# بررسی متغیر خاص
echo $http_proxy
echo $https_proxy

غیرفعال کردن پروکسی

unset http_proxy
unset https_proxy
unset ftp_proxy
unset HTTP_PROXY
unset HTTPS_PROXY
unset FTP_PROXY

🌍 تنظیمات سیستمی (/etc/environment)

فایل /etc/environment حاوی متغیرهای محیطی سیستمی است که برای همه کاربران و هنگام راه‌اندازی سیستم اعمال می‌شوند.

تنظیمات دائمی سیستمی

گام ۱: ویرایش فایل

sudo nano /etc/environment

گام ۲: افزودن متغیرها

خطوط زیر را به انتهای فایل اضافه کنید:

http_proxy="http://192.168.1.100:8080"
https_proxy="http://192.168.1.100:8080"
ftp_proxy="http://192.168.1.100:8080"
no_proxy="localhost,127.0.0.1,*.local"

HTTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
HTTPS_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
FTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
NO_PROXY="localhost,127.0.0.1,*.local"

گام ۳: اعمال تغییرات

# راه‌اندازی مجدد سیستم (توصیه می‌شود)
sudo reboot

# یا اعمال برای جلسه فعلی
source /etc/environment

💡 نکته: فایل /etc/environment از جایگزینی متغیرها و اجرای دستورات پشتیبانی نمی‌کند. برای منطق پیچیده‌تر، از /etc/profile یا /etc/bash.bashrc استفاده کنید.

🐧 تنظیمات در اوبونتو/دبیان

اوبونتو و دبیان محبوب‌ترین توزیع‌های لینوکس هستند. هم تنظیمات رابط گرافیکی (برای نسخه‌های دسکتاپ) و هم تنظیمات خط فرمان (برای سرورها) را بررسی می‌کنیم.

🎨 از طریق رابط گرافیکی (اوبونتو دسکتاپ)

تنظیمات GNOME

  1. تنظیمات (Settings) را باز کنید
  2. شبکه (Network) را انتخاب کنید
  3. روی آیکون چرخ‌دنده کنار اتصال کلیک کنید
  4. تب پروکسی (Proxy)
  5. حالت دستی (Manual) را انتخاب کنید
  6. آدرس و پورت را برای HTTP، HTTPS، FTP، Socks وارد کنید
  7. اعمال (Apply) را کلیک کنید

⌨️ از طریق خط فرمان

gsettings (برای GNOME)

gsettings set org.gnome.system.proxy mode 'manual'
gsettings set org.gnome.system.proxy.http host '192.168.1.100'
gsettings set org.gnome.system.proxy.http port 8080

🔴 تنظیمات در سنت‌اواس/RHEL

سنت‌اواس و Red Hat Enterprise Linux ساختار پیکربندی مشابهی دارند. در سال ۲۰۲۵، بسیاری به Rocky Linux و AlmaLinux مهاجرت کرده‌اند که از همین اصول پیروی می‌کنند.

تنظیمات سیستمی برای خانواده RHEL

روش ۱: /etc/profile.d/

فایلی برای تنظیمات پروکسی ایجاد کنید:

sudo nano /etc/profile.d/proxy.sh

محتوای زیر را اضافه کنید:

#!/bin/bash

export http_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export https_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export ftp_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export no_proxy="localhost,127.0.0.1,*.local"

export HTTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export HTTPS_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export FTP_PROXY="http://192.168.1.100:8080"
export NO_PROXY="localhost,127.0.0.1,*.local"

فایل را قابل اجرا کنید: sudo chmod +x /etc/profile.d/proxy.sh

روش ۲: /etc/environment

همان روشی که برای اوبونتو/دبیان ذکر شد — /etc/environment را ویرایش کنید.

📦 تنظیم APT از طریق پروکسی

مهم: APT (Advanced Package Tool) در اوبونتو/دبیان به طور خودکار متغیرهای محیطی سیستمی را استفاده نمی‌کند. برای کار از طریق پروکسی، پیکربندی جداگانه لازم است.

پیکربندی پروکسی برای APT

روش ۱: apt.conf.d/ (توصیه می‌شود)

یک فایل پیکربندی ایجاد کنید:

sudo nano /etc/apt/apt.conf.d/02proxy

محتوای زیر را اضافه کنید:

Acquire::http::Proxy "http://192.168.1.100:8080";
Acquire::https::Proxy "http://192.168.1.100:8080";
Acquire::ftp::Proxy "http://192.168.1.100:8080";

با احراز هویت

Acquire::http::Proxy "http://username:password@192.168.1.100:8080";
Acquire::https::Proxy "http://username:password@192.168.1.100:8080";

روش ۲: تنظیم موقت (یک دستور)

sudo apt-get -o Acquire::http::proxy="http://192.168.1.100:8080" update

فقط برای دستور apt فعلی اعمال می‌شود.

بررسی تنظیمات APT

# نمایش تنظیمات فعلی APT
apt-config dump | grep -i proxy

# تست به‌روزرسانی از طریق پروکسی
sudo apt-get update

استثناها (عدم استفاده از پروکسی برای برخی هاست‌ها)

Acquire::http::Proxy "http://192.168.1.100:8080";
Acquire::http::Proxy::ppa.launchpad.net "DIRECT";

"DIRECT" به معنای اتصال مستقیم بدون پروکسی برای هاست مشخص شده است.

📦 تنظیم YUM/DNF از طریق پروکسی

YUM (برای CentOS 7 و قدیمی‌تر) و DNF (برای CentOS 8+، فدورا، راکی لینوکس، آلما لینوکس) مدیران بسته‌های مبتنی بر Red Hat هستند و نیاز به تنظیم پروکسی جداگانه دارند.

تنظیمات سراسری YUM/DNF

YUM (CentOS 7 و قدیمی‌تر)

فایل پیکربندی را ویرایش کنید:

sudo nano /etc/yum.conf

در بخش [main] موارد زیر را اضافه کنید:

[main]
proxy=http://192.168.1.100:8080
proxy_username=your_username
proxy_password=your_password

اگر پروکسی نیازی به احراز هویت ندارد، proxy_username و proxy_password را حذف کنید.

DNF (CentOS 8+، فدورا، راکی لینوکس، آلما لینوکس)

فایل پیکربندی را ویرایش کنید:

sudo nano /etc/dnf/dnf.conf

در بخش [main] موارد زیر را اضافه کنید:

[main]
proxy=http://192.168.1.100:8080
proxy_username=your_username
proxy_password=your_password

تنظیم پروکسی برای یک مخزن خاص

می‌توانید پروکسی را فقط برای یک مخزن خاص در فایل‌های /etc/yum.repos.d/*.repo تنظیم کنید:

[epel]
name=Extra Packages for Enterprise Linux 8
baseurl=https://download.fedoraproject.org/pub/epel/8/$basearch
proxy=http://192.168.1.100:8080
proxy_username=username
proxy_password=password

غیرفعال کردن پروکسی برای یک مخزن خاص

[local-repo]
name=Local Repository
baseurl=http://192.168.1.50/repo
proxy=_none_

proxy=_none_ پروکسی را برای این مخزن غیرفعال می‌کند.

بررسی تنظیمات

# برای YUM
sudo yum repolist

# برای DNF
sudo dnf repolist

# نمایش پیکربندی
sudo dnf config-manager --dump | grep -i proxy

👤 تنظیمات در .bashrc و .profile

برای تنظیمات پروکسی که فقط برای یک کاربر خاص اعمال شود، از فایل‌های .bashrc یا .profile در دایرکتوری اصلی استفاده کنید.

تنظیمات کاربری

ویرایش .bashrc

nano ~/.bashrc

موارد زیر را در انتهای فایل اضافه کنید:

# Proxy settings
export http_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export https_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export ftp_proxy="http://192.168.1.100:8080"
export no_proxy="localhost,127.0.0.1,*.local"

export HTTP_PROXY=$http_proxy
export HTTPS_PROXY=$https_proxy
export FTP_PROXY=$ftp_proxy
export NO_PROXY=$no_proxy

تغییرات را اعمال کنید:

source ~/.bashrc

ایجاد توابع برای مدیریت پروکسی

# تابع برای فعال کردن پروکسی
proxy_on() {
  export http_proxy="http://192.168.1.100:8080"
  export https_proxy="http://192.168.1.100:8080"
  export HTTP_PROXY=$http_proxy
  export HTTPS_PROXY=$https_proxy
  echo "Proxy enabled"
}

# تابع برای غیرفعال کردن پروکسی
proxy_off() {
  unset http_proxy https_proxy HTTP_PROXY HTTPS_PROXY
  echo "Proxy disabled"
}

# تابع برای بررسی وضعیت پروکسی
proxy_status() {
  echo "http_proxy: $http_proxy"
  echo "https_proxy: $https_proxy"
}

استفاده: proxy_on، proxy_off، proxy_status

🛠️ تنظیمات برای برنامه‌ها (curl, wget, git)

برخی از ابزارهای محبوب روش‌های تنظیم پروکسی مخصوص به خود یا فایل‌های پیکربندی جداگانه‌ای دارند.

📡 curl

curl از متغیرهای محیطی استفاده می‌کند، اما می‌توان پروکسی را مستقیماً در پارامترها مشخص کرد:

curl -x http://192.168.1.100:8080 https://example.com

# با احراز هویت
curl -x http://user:pass@192.168.1.100:8080 https://example.com

# از طریق .curlrc
echo 'proxy = "http://192.168.1.100:8080"' >> ~/.curlrc

📥 wget

wget نیز از متغیرهای محیطی استفاده می‌کند، اما یک فایل پیکربندی نیز دارد:

# ~/.wgetrc
http_proxy = http://192.168.1.100:8080
https_proxy = http://192.168.1.100:8080
use_proxy = on

🔧 git

گیت سیستم تنظیم پروکسی مخصوص به خود را دارد:

# سراسری برای تمام مخازن
git config --global http.proxy http://192.168.1.100:8080
git config --global https.proxy http://192.168.1.100:8080

# برای یک مخزن خاص
git config http.proxy http://192.168.1.100:8080

# غیرفعال کردن پروکسی
git config --global --unset http.proxy
git config --global --unset https.proxy

🐳 Docker

داکر نیاز به تنظیم پروکسی برای دیمن و کلاینت دارد:

# /etc/systemd/system/docker.service.d/http-proxy.conf
[Service]
Environment="HTTP_PROXY=http://192.168.1.100:8080"
Environment="HTTPS_PROXY=http://192.168.1.100:8080"
Environment="NO_PROXY=localhost,127.0.0.1"

🎁 ProxyCove — پروکسی‌های حرفه‌ای برای لینوکس: سازگاری کامل با تمام توزیع‌ها، پشتیبانی از لیست سفید IP و احراز هویت، کار با تمام برنامه‌ها. ثبت‌نام کنید → و با کد تخفیف ARTHELLO مبلغ +$1.3 هدیه بگیرید.

بخش نهایی به زودی!

در بخش پایانی: فایل‌های PAC، تنظیمات خودکار، عیب‌یابی مشکلات رایج و بهترین شیوه‌های سال ۲۰۲۵.

فایل‌های PAC، تنظیمات خودکار و عیب‌یابی — بخش نهایی

در این بخش نهایی: راهنمای کامل فایل‌های PAC (پیکربندی خودکار پروکسی)، پروتکل WPAD برای کشف خودکار پروکسی، تشخیص و حل مشکلات رایج پروکسی در ویندوز و لینوکس. توصیه‌های نهایی و بهترین شیوه‌ها برای سال ۲۰۲۵.

📜 فایل‌های PAC چیستند

PAC (Proxy Auto-Configuration) یک فایل جاوا اسکریپت است که به طور خودکار تعیین می‌کند کدام پروکسی سرور باید برای یک URL خاص استفاده شود. این امر امکان مسیریابی انعطاف‌پذیر ترافیک را بدون نیاز به تنظیم دستی هر کلاینت فراهم می‌کند.

مزایای فایل‌های PAC

✅ انعطاف‌پذیری

پروکسی‌های مختلف برای منابع مختلف، دسترسی مستقیم برای منابع محلی، و قابلیت تحمل خطا با استفاده از چند پروکسی.

✅ متمرکزسازی

یک تغییر در فایل PAC برای تمام کلاینت‌ها اعمال می‌شود، بدون نیاز به تنظیم مجدد هر کامپیوتر.

✅ منطق مبتنی بر شرط

انتخاب پروکسی بر اساس دامنه، زیرشبکه IP، زمان روز، روز هفته و سایر عوامل.

✅ کارایی

توزیع بار بین چندین پروکسی سرور، و تغییر خودکار در صورت عدم دسترسی به پروکسی اصلی.

چه زمانی از فایل‌های PAC استفاده کنیم

  • شبکه‌های سازمانی — پروکسی‌های متفاوت برای منابع داخلی و خارجی
  • مسیریابی پیچیده — پروکسی‌های مختلف برای کشورهای مختلف یا سرویس‌های گوناگون
  • پشتیبان‌گیری — تغییر خودکار به پروکسی پشتیبان در صورت خرابی پروکسی اصلی
  • بهینه‌سازی — هدایت ترافیک از طریق کارآمدترین مسیر

💻 نحو و ساختار فایل‌های PAC

فایل PAC یک فایل متنی با پسوند .pac است که حاوی تابع جاوا اسکریپت FindProxyForURL(url, host) می‌باشد.

ساختار پایه

function FindProxyForURL(url, host) {
  // منطق شما در اینجا
  // یک رشته حاوی تنظیمات پروکسی برمی‌گرداند
  return "PROXY proxy.example.com:8080";
}

پارامترهای تابع

پارامتر توضیحات نمونه
url URL کامل که مرورگر به آن دسترسی پیدا می‌کند https://example.com/page
host فقط نام دامنه از URL example.com

مقادیر بازگشتی

مقدار توضیحات
DIRECT اتصال مستقیم بدون پروکسی
PROXY host:port پروکسی HTTP/HTTPS
SOCKS host:port پروکسی SOCKS (نسخه ۴/۵)
SOCKS5 host:port به طور صریح SOCKS5
PROXY p1:8080; PROXY p2:8080; DIRECT چندین گزینه (Fallback)

توابع داخلی PAC

تابع توضیحات
isPlainHostName(host) بررسی می‌کند که آیا هاست یک نام ساده است (بدون نقطه)
dnsDomainIs(host, domain) بررسی می‌کند که آیا هاست متعلق به دامنه است
localHostOrDomainIs(host, domain) هاست را با دامنه مقایسه می‌کند
isResolvable(host) بررسی می‌کند که آیا هاست در DNS قابل حل است
isInNet(host, pattern, mask) بررسی می‌کند که آیا IP در زیرشبکه قرار دارد
shExpMatch(str, pattern) تطبیق با الگو (* و ?)
weekdayRange(day1, day2) بررسی روز هفته
dateRange(...) بررسی محدوده تاریخ
timeRange(...) بررسی زمان روز

📚 نمونه‌های عملی فایل‌های PAC

نمونه ۱: پروکسی ساده برای همه درخواست‌ها

function FindProxyForURL(url, host) {
  return "PROXY proxy.company.com:8080";
}

نمونه ۲: بدون پروکسی برای آدرس‌های محلی

function FindProxyForURL(url, host) {
  // هاست‌های محلی — اتصال مستقیم
  if (isPlainHostName(host) ||
      dnsDomainIs(host, ".local") ||
      isInNet(host, "192.168.0.0", "255.255.0.0") ||
      isInNet(host, "10.0.0.0", "255.0.0.0") ||
      host == "localhost" ||
      host == "127.0.0.1")
  {
      return "DIRECT";
  }

  // بقیه از طریق پروکسی
  return "PROXY proxy.company.com:8080";
}

نمونه ۳: پروکسی‌های مختلف برای دامنه‌های مختلف

function FindProxyForURL(url, host) {
  // شبکه‌های اجتماعی از طریق پروکسی ویژه
  if (shExpMatch(host, "*.facebook.com") ||
      shExpMatch(host, "*.twitter.com") ||
      shExpMatch(host, "*.instagram.com"))
  {
      return "PROXY social-proxy.company.com:8080";
  }

  // استریم ویدئو از طریق پروکسی دیگر
  if (shExpMatch(host, "*.youtube.com") ||
      shExpMatch(host, "*.netflix.com"))
  {
      return "PROXY video-proxy.company.com:8080";
  }

  // منابع محلی مستقیماً
  if (isInNet(host, "10.0.0.0", "255.0.0.0"))
  {
      return "DIRECT";
  }

  // بقیه از طریق پروکسی اصلی
  return "PROXY main-proxy.company.com:8080";
}

نمونه ۴: تحمل خطا با fallback

function FindProxyForURL(url, host) {
  // آدرس‌های محلی مستقیماً
  if (isPlainHostName(host) ||
      isInNet(host, "192.168.0.0", "255.255.0.0"))
  {
      return "DIRECT";
  }

  // تلاش از طریق پروکسی اصلی، سپس پشتیبان، سپس مستقیم
  return "PROXY proxy1.company.com:8080; " +
         "PROXY proxy2.company.com:8080; " +
         "DIRECT";
}

مرورگر ابتدا سعی می‌کند از طریق proxy1 متصل شود، اگر موفق نشد، proxy2 و در نهایت مستقیماً متصل می‌شود.

نمونه ۵: مسیریابی وابسته به زمان

function FindProxyForURL(url, host) {
  // در ساعات کاری (۸:۰۰ تا ۱۸:۰۰) و روزهای هفته
  if (weekdayRange("MON", "FRI") &&
      timeRange(8, 18))
  {
      return "PROXY work-proxy.company.com:8080";
  }

  // عصرها و آخر هفته‌ها — پروکسی دیگر
  return "PROXY night-proxy.company.com:8080";
}

نمونه ۶: پیکربندی پیچیده سازمانی

function FindProxyForURL(url, host) {
  // هاست‌های محلی بدون پروکسی
  if (isPlainHostName(host) ||
      dnsDomainIs(host, ".local") ||
      dnsDomainIs(host, ".company.com") ||
      isInNet(host, "10.0.0.0", "255.0.0.0") ||
      isInNet(host, "172.16.0.0", "255.240.0.0") ||
      isInNet(host, "192.168.0.0", "255.255.0.0") ||
      host == "localhost" ||
      host == "127.0.0.1")
  {
      return "DIRECT";
  }

  // ترافیک HTTPS از طریق پروکسی SSL ویژه
  if (url.substring(0, 6) == "https:")
  {
      return "PROXY ssl-proxy.company.com:8443; DIRECT";
  }

  // محتوای مدیا از طریق پروکسی کش‌کننده
  if (shExpMatch(url, "*.mp4") ||
      shExpMatch(url, "*.mp3") ||
      shExpMatch(url, "*.jpg") ||
      shExpMatch(url, "*.png"))
  {
      return "PROXY cache-proxy.company.com:3128";
  }

  // HTTP از طریق پروکسی اصلی با Failover
  return "PROXY proxy1.company.com:8080; " +
         "PROXY proxy2.company.com:8080; " +
         "DIRECT";
}

🚀 استقرار فایل‌های PAC

پس از ایجاد فایل PAC، باید آن را به درستی مستقر کرده و کلاینت‌ها را برای استفاده از آن پیکربندی کنید.

مکان‌یابی فایل PAC

۱. وب سرور (HTTP/HTTPS)

فایل proxy.pac را روی وب سرور قرار دهید:

http://proxy.company.com/proxy.pac
https://proxy.company.com/proxy.pac

⚠️ نوع MIME باید: application/x-ns-proxy-autoconfig باشد

۲. سیستم فایل (file://)

# ویندوز
file:///C:/proxy.pac
file://\\server\share\proxy.pac

# لینوکس
file:///etc/proxy.pac

برای محیط‌های عملیاتی توصیه نمی‌شود، اما برای تست مناسب است.

تنظیم نوع MIME در آپاچی

# در httpd.conf یا .htaccess
AddType application/x-ns-proxy-autoconfig .pac

تنظیم نوع MIME در Nginx

# در nginx.conf
types {
  application/x-ns-proxy-autoconfig pac;
}

پیکربندی کلاینت‌ها

ویندوز

تنظیمات ← شبکه و اینترنت ← پروکسی ← "استفاده از اسکریپت تنظیم" ← وارد کردن URL فایل PAC

لینوکس (GNOME)

gsettings set org.gnome.system.proxy mode 'auto'
gsettings set org.gnome.system.proxy autoconfig-url 'http://proxy.company.com/proxy.pac'

فایرفاکس

تنظیمات ← شبکه ← پیکربندی ← پیکربندی خودکار پروکسی ← URL پیکربندی خودکار

🔍 WPAD — کشف خودکار پروکسی

WPAD (Web Proxy Auto-Discovery Protocol) پروتکلی است که به مرورگرها اجازه می‌دهد فایل PAC را بدون تنظیم صریح URL پیدا کنند. در سال ۲۰۲۵، این پروتکل توسط تمام مرورگرها و سیستم‌عامل‌های اصلی پشتیبانی می‌شود.

نحوه کار WPAD

  1. روش DHCP: کلاینت درخواست گزینه ۲۵۲ را از سرور DHCP می‌کند که URL فایل PAC را برمی‌گرداند
  2. روش DNS: کلاینت سعی می‌کند هاست wpad.domain.com را از طریق DNS پیدا کند
  3. بارگذاری PAC: اگر یافت شود، کلاینت سعی می‌کند http://wpad.domain.com/wpad.dat را بارگذاری کند

تنظیم WPAD از طریق DNS

یک رکورد A یا CNAME ایجاد کنید:

wpad.company.com. IN A 192.168.1.100
# یا
wpad.company.com. IN CNAME proxy-server.company.com.

فایل PAC را در آدرس: http://wpad.company.com/wpad.dat قرار دهید.

تنظیم WPAD از طریق DHCP

در پیکربندی سرور DHCP، گزینه ۲۵۲ را اضافه کنید:

# ISC DHCP (dhcpd.conf)
option wpad code 252 = text;
option wpad "http://proxy.company.com/proxy.pac";

⚠️ مشکلات امنیتی WPAD

  • WPAD hijacking: مهاجم می‌تواند پاسخ WPAD را جعل کرده و ترافیک را از طریق پروکسی خود هدایت کند
  • DNS spoofing: جعل رکورد DNS برای wpad.domain.com
  • توصیه: WPAD را فقط در شبکه‌های سازمانی قابل اعتماد استفاده کنید
  • جایگزین: مشخص کردن صریح URL فایل PAC امن‌تر از کشف خودکار است

🔧 عیب‌یابی: تشخیص مشکلات

مشکلات رایج و راه‌حل‌ها

مشکل ۱: پروکسی کار نمی‌کند

علائم: سایت‌ها باز نمی‌شوند، خطاهای اتصال

راه‌حل‌ها:
  • دسترسی به سرور پروکسی را بررسی کنید: ping proxy-host
  • پورت را بررسی کنید: telnet proxy-host 8080 یا nc -zv proxy-host 8080
  • اطمینان حاصل کنید که فایروال پروکسی را مسدود نکرده باشد
  • آدرس و پورت را در تنظیمات بررسی کنید

مشکل ۲: خطای ۴۰۷ (Proxy Authentication Required)

علائم: درخواست احراز هویت، خطای کد ۴۰۷

راه‌حل‌ها:
  • صحت نام کاربری و رمز عبور را بررسی کنید
  • اطمینان حاصل کنید که از فرمت صحیح استفاده می‌کنید: http://user:pass@proxy:port
  • بررسی کنید که اعتبارنامه منقضی نشده باشد
  • برای احراز هویت مبتنی بر IP: مطمئن شوید IP شما در لیست سفید قرار دارد
  • بررسی کنید که آدرس IP خارجی شما تغییر نکرده باشد

مشکل ۳: کارکرد کند از طریق پروکسی

علائم: بارگذاری طولانی صفحات، تایم‌اوت

راه‌حل‌ها:
  • سرعت پروکسی را تست کنید: curl -x proxy:port -w "@curl-format.txt" https://example.com
  • یک سرور پروکسی دیگر را امتحان کنید (در صورت دسترسی)
  • بار سرور پروکسی را بررسی کنید
  • اطمینان حاصل کنید که برای منابع محلی از پروکسی استفاده نمی‌کنید (استثناها را اضافه کنید)
  • تنظیمات DNS را بررسی کنید (DNS کند می‌تواند باعث کندی پروکسی شود)

مشکل ۴: فایل PAC کار نمی‌کند

علائم: تنظیمات خودکار اعمال نمی‌شود

راه‌حل‌ها:
  • دسترسی به فایل PAC را بررسی کنید: URL آن را در مرورگر باز کنید
  • از صحت نوع MIME اطمینان حاصل کنید: application/x-ns-proxy-autoconfig
  • سینتکس جاوا اسکریپت را در فایل PAC بررسی کنید
  • از ابزارهای تست PAC استفاده کنید: pactester (لینوکس) یا DevTools مرورگرها
  • کش مرورگر را پاک کنید

🧪 تست پروکسی

ابزارهای تست

بررسی اتصال (curl)

# بررسی پروکسی HTTP
curl -x http://proxy:8080 -I https://www.google.com

# با احراز هویت
curl -x http://user:pass@proxy:8080 https://www.google.com

# نمایش IP خارجی (بررسی کارکرد پروکسی)
curl -x http://proxy:8080 https://ifconfig.me
curl -x http://proxy:8080 https://api.ipify.org

بررسی پورت (netcat)

# لینوکس
nc -zv proxy-host 8080

# ویندوز (پاورشل)
Test-NetConnection -ComputerName proxy-host -Port 8080

تست فایل PAC (لینوکس)

# نصب pactester
sudo apt-get install libpacparser1 # اوبونتو/دبیان

# تست فایل PAC
pactester -p /path/to/proxy.pac -u https://www.google.com

بررسی تنظیمات فعلی (ویندوز پاورشل)

# نمایش تنظیمات پروکسی فعلی
Get-ItemProperty -Path "HKCU:\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Internet Settings" | Select-Object ProxyEnable, ProxyServer, AutoConfigURL

# نمایش پروکسی WinHTTP
netsh winhttp show proxy

ابزارهای آنلاین

  • whatismyip.com — بررسی IP خارجی شما
  • ifconfig.me — نمایش IP به صورت متنی
  • browserleaks.com/proxy — اطلاعات دقیق پروکسی
  • ipleak.net — بررسی نشت DNS، WebRTC

🔒 امنیت هنگام استفاده از پروکسی

توصیه‌های امنیتی

✅ استفاده از پروکسی HTTPS

پروکسی HTTPS داده‌ها را بین کلاینت و سرور پروکسی رمزگذاری می‌کند و از رهگیری ترافیک محافظت می‌نماید.

✅ رمزهای عبور را در متن آشکار ذخیره نکنید

از مدیران رمز عبور، متغیرهای محیطی یا فایل‌های پیکربندی رمزگذاری شده استفاده کنید.

✅ بررسی گواهی‌نامه‌ها

هنگام استفاده از پروکسی MITM، از اینکه به گواهی ریشه سرور پروکسی اعتماد دارید، مطمئن شوید.

✅ به حداقل رساندن نشت DNS

برای جلوگیری از نشت، از DNS-over-HTTPS یا تنظیم DNS از طریق پروکسی استفاده کنید.

❌ مواردی که باید از آن‌ها اجتناب کنید

  • از پروکسی‌های عمومی رایگان برای داده‌های حساس استفاده نکنید
  • هشدارهای مربوط به گواهی‌نامه‌های SSL را نادیده نگیرید
  • رمزهای عبور پروکسی را در تاریخچه دستورات (با استفاده از فاصله در ابتدای دستور در bash) ذخیره نکنید
  • برای انتقال رمز عبور، از پروکسی HTTP بدون رمزنگاری استفاده نکنید

🎯 بهترین شیوه‌ها در سال ۲۰۲۵

۱️⃣ انتخاب نوع پروکسی مناسب

برای پارس کردن و وب اسکرپینگ: پروکسی‌های مقیم (Residential) یا موبایل
برای شبکه‌های سازمانی: پروکسی‌های دیتاسنتر با لیست سفید IP
برای دور زدن محدودیت‌های جغرافیایی: پروکسی‌های مقیم کشور مورد نظر

۲. استفاده از فایل‌های PAC برای مسیریابی پیچیده

فایل‌های PAC برای سناریوهای پیچیده سازمانی که در آن منابع مختلف به پروکسی‌های متفاوتی نیاز دارند، ایده‌آل هستند. مدیریت متمرکز و انعطاف‌پذیری بالایی ارائه می‌دهند.

۳. تنظیم استثناها

آدرس‌های محلی (localhost، 127.0.0.1، زیرشبکه‌های خصوصی) نباید از پروکسی عبور کنند. این کار دسترسی به منابع محلی را تسریع می‌بخشد.

۴. پیاده‌سازی تحمل خطا

در فایل‌های PAC، از گزینه‌های fallback استفاده کنید: چندین پروکسی با امکان اتصال مستقیم در صورت عدم دسترسی به همه پروکسی‌ها.

۵. پایش و لاگ‌برداری

به طور منظم عملکرد پروکسی‌ها را بررسی کنید، سرعت اتصال و دسترسی را رصد نمایید. لاگ‌برداری برای واکنش سریع در زمان عیب‌یابی ضروری است.

۶. مستندسازی پیکربندی

سندی شامل شرح تمام تنظیمات پروکسی، فایل‌های PAC، استثناها و رویه‌های بازیابی تهیه کنید. این کار در زمان عیب‌یابی بسیار مفید خواهد بود.

📝 نتیجه‌گیری و توصیه‌ها

خلاصه مجموعه مقالات

ویندوز

برای تنظیمات ساده از رابط گرافیکی، برای خودکارسازی از پاورشل و برای تنظیمات دقیق از رجیستری استفاده کنید. متغیرهای محیطی برای ابزارهای کنسولی ضروری هستند.

لینوکس

روش اصلی، تنظیم متغیرهای محیطی در /etc/environment یا ~/.bashrc است. تنظیمات جداگانه برای APT و YUM/DNF را فراموش نکنید.

فایل‌های PAC

فایل‌های PAC حداکثر انعطاف‌پذیری را برای سناریوهای پیچیده فراهم می‌کنند. در محیط‌های سازمانی و برای مسیریابی هوشمند ترافیک، از آن‌ها استفاده کنید.

عیب‌یابی

بیشتر مشکلات با بررسی دسترسی به پروکسی، صحت اطلاعات ورود و تنظیمات حل می‌شوند. از curl، netcat و DevTools مرورگرها برای تشخیص استفاده کنید.

🏆 ProxyCove — انتخاب ایده‌آل شما

🌍

پوشش جهانی

بیش از ۱۹۵ کشور

⚡

سرعت بالا

تا ۱۰ گیگابیت بر ثانیه

🔐

امنیت

IP + Login/Pass

👨‍💼

پشتیبانی ۲۴/۷

به زبان فارسی

💎

قیمت‌های مناسب

از ۱.۵ دلار/گیگابایت

📊

API

یکپارچه‌سازی کامل

آماده‌اید با پروکسی‌های حرفه‌ای کار کنید؟

در ProxyCove ثبت‌نام کنید، با کد تخفیف ARTHELLO حساب خود را شارژ نمایید و +$1.3 هدیه بگیرید!

نوع پروکسی مورد نظر خود را انتخاب کنید: